اثربخشی تحریک الکتریکی مغز بر بیماریهای روحی و روانی
اثربخشی تحریک الکتریکی مغز بر بیماریهای روحی و روانی
ایران اکونومیست-محققان عملکرد‌های ذهنی خاص را از طریق تحریک مغز تقویت کرده اند که می‌تواند رویکرد جدیدی برای درمان انواع بیماریهای روانی شدید باشد.
پیشنهادی جدید در درمان بیماریهای روحی و روانی روز به روز به جامعه پزشکی مطرح میشود که ایده آن استفاده از تحریک الکتریکی مغز در درمان به عنوان جایگزینی موثرتر از فرآیند‌های بازدارنده علائم و کنترل آنها با استفاده از داروهاست.
این فناوری نشان دهنده یک انقلاب درمانی جدید است که مبتنی بر تحریک سلول‌های عصبی در مغز با استفاده از جریان الکتریکی است که یک جهش کیفی در زمینه درمان بیماریهای روانی با شوک الکتریکی است.
در یک مطالعه آزمایشی اخیر بر روی انسان، محققان دانشکده پزشکی دانشگاه مینه‌سوتا و بیمارستان عمومی ماساچوست دریافتند که عملکرد‌های ذهنی خاص مرتبط با خودمختاری و انعطاف‌پذیری ذهنی را می‌توان با ادغام تکنیک‌های هوش مصنوعی با تحریک الکتریکی هدایت‌شده به مغز بهبود بخشید.
این روش جدید بر روی 12 بیمار که تحت عمل جراحی مغز به دلیل صرع قرار گرفتند، به عنوان بخشی از مراحل مطالعه منتشر شده در مجله Nature Bio Medical Engineering، با نصب صد‌ها الکترود کوچک در سراسر مغز برای ثبت فعالیت آن و تعیین محل منشاء تشنج استفاده شد.
سیدنی کش، دانشیار علوم اعصاب در دانشکده پزشکی هاروارد و متخصص در تحقیقات صرع، و دارن دوهرتی، دانشیار روانپزشکی در دانشکده پزشکی هاروارد، این کشف را انجام داده اند. ناحیه‌ای از مغز به نام "کپسول داخلی" که با دوز‌های کوچک انرژی الکتریکی تحریک میشود، عملکرد ذهنی بیماران را بهبود می‌بخشد و این ناحیه مسئول کنترل شناختی است که فرآیند تغییر از یک الگوی فکری یا رفتاری به دیگری است ونقطه ضعفی در اکثر بیماریهای روانی به شمار می‌رود. سرپرست مطالعه، فردی مبتلا به افسردگی را مثال می‌زند که نمی‌تواند از افکار منفی رهایی یابد، یکی از ویژگی‌های کلیدی بیماری روانی که نیازمند یافتن راهی برای کمک به این بیمار است.
تیم تحقیقاتی الگوریتم‌هایی را توسعه داده‌اند که امکان ردیابی توانایی‌های بیماران را از طریق رفتار‌ها و اعمال آنها یا با نظارت مستقیم بر فعالیت مغز فراهم می‌کند و این در فرآیند‌های کنترل شناختی بیمار پس از تحریک مغز منعکس میشود؛ بنابراین به مغز او دوز کوچکی از تحریک الکتریکی داده میشود تا به او کمک کند تا از آن عبور کند، و هرچه بیماران در آزمایش آزمایشگاهی کنترل شناختی بدتر عمل کنند، دوز‌های تقویت کننده تحریک الکتریکی به آنها داده بیشتر داده میشود.
ابزار کنترل
این مطالعه نشان می‌دهد که برخی از بیمارانی که در این مطالعه شرکت کردند علاوه بر صرع از اضطراب شدید نیز رنج می‌بردند و هنگامی که در معرض تحریکاتی قرار گرفتند که برای افزایش توانایی‌های شناختی آنها طراحی شده بود، تأیید کردند که اضطراب آنها به گونه‌ای بهبود یافته است و آنها بیشتر می‌توانند افکار خود را از وضعیت اسفناک خود دور کنند و بر آنچه می‌خواهند تمرکز داشته باشند، بنابراین محققان می‌گویند که این تکنیک می‌تواند برای درمان بیماران مبتلا به اضطراب شدید که به دارو‌ها پاسخ نمی‌دهند و همچنین افسردگی و برخی اختلالات دیگر مورد استفاده قرار گیرد.
در حالی که نتایج این مطالعه تایید می‌کند که نقص کنترل شناختی در بین اختلالات روانی از جمله افسردگی، اعتیاد، اسکیزوفرنی و اختلال وسواس فکری- جبری رایج است، این یافته‌ها راه را برای رویکرد جدیدی برای درمان بیماری روانی هموار می‌کند. به جای سرکوب علائم بیماران، می‌توان ابزاری را برای کنترل ذهن آنها در نظر گرفت که گویی بیمار روی صندلی رانندگی است و می‌تواند امور را کنترل کند.
تیم تحقیقاتی اکنون در حال آماده سازی برای انجام آزمایشات بالینی، برای استفاده از تحریک عمقی مغز هستند و پس از تایید کارآزمایی بالینی، استفاده از این رویکرد درمانی می‌تواند تسریع شود.